محمود کوشش صبا

توت‎فرنگی یکی از محصولات مهم باغی است که بسیار فساد پذیر بوده و به دلیل بافت نرم و رطوبت زیاد در معرض حمله عوامل قارچی بوده، ضایعات آن بالا و عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. استفاده از ترکیبات شیمیایی مصنوعی برای کنترل فساد توت‎فرنگی و سایر میوه هایی که به مصرف مستقیم انسان می رسند، دارای محدودیت هایی است. بنابراین استفاده از روش های غیرشیمیایی و سالم دیگر از قبیل استفاده از ترکیبات نانو وروش های فیزیکی مانند تیمار گرمایی و پرتودهی ماوراء بنفش در صنعت پس از برداشت جهت کاهش ضایعات در محصولات باغبانی مود توجه می باشد. پژوهش حاضر با هدف کاهش پوسیدگی پس از برداشت میوه توت فرنگی و افزایش ماندگاری آن صورت گرفت. در این پژوهش اثر بسته بندی پلی اتیلن حاوی ترکیبات نانو (نانو اکسید تیتانیوم 1% و نانواکسید روی 1%) بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی توت فرنگی و همچنین اثر پوشش پلی اتیلن حاوی نانو تیتانیوم (1%) در ترکیب با تیمار نور فرابنفش(5/4 و 6 کیلوژول) بر ماندگاری و کاهش پوسیدگی پس از برداشت میوه توت فرنگی در دو آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. پس از اعمال تیمارها، خصوصیات فیزیکی، بیوشیمیایی و میکروبی در زمان های 0، 4، 8 و 12روز در طی نگهداری (دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95 درصد) ارزیابی گردید که طی آن شاخص های کیفی از قبیل میزان درصد کاهش وزن، سفتی، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، ویتامین ث، فنول کل و فعالیت ضداکسایشی اندازه گیری شد. بسته بندی پلی اتیلن حاوی ترکیبات نانو(نانو اکسید تیتانیوم 1% و نانواکسید روی 1%) جمعیت میکروبی را در طی انبارداری کاهش و پوسیدگی میوه های تیمار شده را در مقایسه با شاهد به تأخیر انداخت. میوه های توت فرنگی تیمار شده با پوشش پلی اتیلنی حاوی نانو تیتانیوم و نانو روی در مقایسه با شاهد سفتی بافت میوه را حفظ کرده و از کاهش وزن، ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون و افزایش مواد جامد محلول و pH جلوگیری کرد. همچنین پوشش پلی اتیلنی حاوی نانو تیتانیوم و نانو روی باعث حفظ فنول کل و فعالیت ضداکسایشی بیشتری در میوه های تیمار شده در طی انبارداری شد. همچنین کاربرد پوشش پلی اتیلن و پلی اتیلن حاوی نانو تیتانیوم در ترکیب با پرتودهی نور ماوراءبنفش در طی انبارداری نشان داد که سرعت رشد جمعیت میکروبی و میزان ضایعات در توت فرنگی تیمار شده در مقایسه با شاهد کاهش