به دلیل افزایش روزافزون جمعیت، تقاضا برای تولید مواد غذایی افزایش یافته است. کاهش مقدار ضایعات و افزایش کیفیت محصول از راههای ممکن در افزایش تولید مواد غذایی می باشد. ضایعات محصولات تازه عمدتا به دلیل برداشت، جابجایی و انتقال نامناسب، فسادپذیر بودن محصول و حساسیت به تنش های زنده و غیر زنده محیطی است. کاربرد دانش زیست فن آوری یکی از راههای شناخته شده در کاهش ضایعات می باشد. از کاربردهای علم زیست فن آوری تأثیر بر سرعت تنفس، سنتز اتیلن، پیری و حساسیت به سرما می باشد. زیست فن آوری بر فعالیت های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی محصولات مختلف تأثیر می گذارد. تحقیقات در زمینه دست ورزی ژن در گیاهان تراریخته منجر به تولید فنوتیپ های جدید در زمینه کاهش ضایعات پس از برداشت شده است. در این مقاله فرایندهای زیست شناختی مرتبط با کیفیت پس از برداشت مورد بحث قرار گرفته و موارد کاربرد زیست فن آوری برای بهبود کیفیت پس از برداشت بررسی شده اند.
