میوه زردآلو فسادپذیر بوده و به سرعت بازارپسندی خود را از دست می دهد. اطلاعات کافی در مورد تغییرات حین رسیدن و پس از برداشت و پاسخ ارقام موجود به روش های نگهداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پزوهش اثر تیمار پوترسین و اسپرمیدین بر ماندگاری دو رقم زردآلوی باقری و عسگر آبادی در دمای نگهداری یک درجه مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری در زمان های صفر، 1، 7، 14و 21 روز صورت گرفته و تغییرات برخی پارامتر ها از جمله تغییرات مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، رنگ، سفتی میوه، تولید اتیلن و میزان خسارت سرمازدگی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانت کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز و پلی فنول اکسیداز و تغییرات ترکیبات فنول کل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارقام مورد مطالعه 7 روز پس از نگهداری در انبار علائم خسارت را نشان دادند و تیمارهای مورد استفاده تاثیر معنی داری بر جلوگیری از خسارت و کاهش سرعت پیشرفت خسارت داشتند. همچنین تیمارهای پلی آمین به شدت تولید اتیلن را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه از نرم شدن سریع میوه جلوگیری به عمل آوردند. اگرچه برخی خصوصیات کیفی میوه مانند اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند اما تیمارهای پژوهش تاثیر معنی داری بر شاخص رنگ میوه داشتند و از تغییرات سریع رنگ جلوگیری کردند. میزان فنول به طور نسبی تحت تاثیر تیمار ترکیبات پلی آمین قرار گرفته و آنزیم های آنتی اکسیدانت نیز تفاوت معنی داری با تیمار شاهد داشتند.
