میوه زردآلو درجه فسادپذیری بالایی داشته و به سرعت بازارپسندی خود را از دست می دهد. در فرایند پس از برداشت محصول، داشتن اطلاعات کافی در مورد تغییرات حین رسیدن، پس از برداشت و پاسخ ارقام موجود به روش های نگهداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در این پژوهش اثر تیمار 1و3 درصد کلسیم کلراید و 1و3 درصد کلسیم پروپیونات بر میوه دو رقم زردآلوی باقری و عسگرآبادی مورد مطالعه قرار گرفت. بعد از تیمار نمونه ها در شرایط سردخانه یک درجه سانتی گراد و رطوبت 5 ±90 درصد نگهداری شدند و نمونه برداری در زمان های صفر، 1، 7، 14و 21 روز بعد از اعمال تیمارها صورت گرفت. تغییرات برخی پارامتر ها از جمله تغییرات مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، رنگ، سفتی میوه، تولید اتیلن، میزان خسارت سرمازدگی، تغییرات پکتین دیواره سلولی، آنزیم پکتین متیل استراز و تغییرات کلسیم داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارقام مورد مطالعه 7 روز پس از نگهداری در سردخانه علائم خسارت سرما را نشان دادند. اگرچه برخی خصوصیات کیفی میوه مانند اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. با اعمال تیمار کلسیم میزان کلسیم داخل میوه افزایش یافت و ارتباط مستقیم بین محتوای کلسیم و سفتی بافت میوه وجود داشت. آنزیم پکتین متیل استراز نوساناتی در طول آزمایش در رقم عسگرآبادی داشت اما ارتباط مشخصی بین تیمار کلسیم و تغییرات آن مشاهده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تیمار پس از برداشت کلسیم از طریق کنترل تولید اتیلن و تاثیر آن بر برخی آنزیم ها ی ارزیابی شده، نقش چشم گیری در حفظ سفتی بافت، رنگ میوه و کاهش میزان خسارت سرمازدگی داشت.
