میوه دهی گلابی تحت تاثیر عوامل محیطی و ژنتیکی فراوانی قرار می گیرد، که یکی از این عوامل مهم خود ناسازگاری است. خود ناسازگاری در گلابی از نوع گامتوفیتیک بوده و بوسیله یک مکان ژنی چند آللی کنترل می شود. در این آزمایش به منظور بررسی وجود آلل خود ناسازگاری از نشانگرهای مولکولی اختصاصی طراحی شده برای آلل های مورد نظر استفاده شد. سیستم مزبور برای تعیین ناسازگاری سریعتر و راحت تر از سایر روشهاست و تحت تاثیر عوامل مرتبط با گرده افشانی قرار نمی گیرد. دی. ان. ای ژنومی 5 رقم گلابی )شاه میوه، اسپادونا، سردرود، محمدعلی و بارتلت( از برگهای جوان با روش CTAB استخراج شده و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی جهت تکثیر آلل خود ناسازگاری استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که نشانگرهای مورد استفاده توانستند آلل های خود ناسازگاری را در ارقام مورد مطالعه تکثیر کنند. نتایج حاصل از جفت آغازگر اول نشان داد که ارقام شاه میوه و محمدعلی دارای یک جفت از آلل های S1، S3 تا S7 می باشند. سردرود و بارتلت دارای الگوی نواری مشابه بوده و یکی از آلل های آنها S2 می باشد. همچنین در ارقام اسپادونا، سردرود و بارتلت نواری با طول تقریبی 1400 جفت باز بدست آمد که احتمالا یک آلل جدید Sn می باشد. نتایج جفت آغازگر دوم و سوم نشان داد که در ارقام مورد مطالعه آلل S8 وجود نداشت. در برنامه های اصلاحی و نیز در احداث باغ برای داشتن عملکرد مطلوب باید به این موضوع توجه داشته و از ارقام دارای آلل های متفاوت استفاده شود.
