توت فرنگی به دلیل ساختار و بافت خاص، فعالیت متابولیکی بالا و حساسیت به پوسیدگی های قارچی، سرعت فساد بالا و ماندگاری کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر پوشش های خوراکی ژل آلوئه ورا غنی شده با پروبیوتیک Lactubasillus plantarum A7، سوسپانسیون پروبیوتیک در آب مقطر و ژل آلوئه ورا با هدف افزایش ماندگاری، حفظ شاخص های کیفی و کاهش پوسیدگی های پس از برداشت، در طی 16 روز نگهداری در دمای 4 درجه ی سلسیوس مورد بررسی قرار گرفت. پس از اعمال تیمارها، پوسیدگی و شاخص های فیزیکوشیمیایی تیمارهای مختلف، در 4 بازه ی زمانی به مدت 16 روز در مقایسه با شاهد بررسی شد. تیمار ژل آلوئه ورا غنی شده با پروبیوتیک در مقایسه با سوسپانسیون پروبیوتیک در آب مقطر و ژل آلوئه ورا در کاهش پوسیدگی و حفظ صفات کیفی توت فرنگی اثر بیشتری داشت. به گونه ای که درصد پوسیدگی، کاهش وزن و افزایش مواد جامد محلول را در طول 16 روز نگهداری به ترتیب 44 درصد، 54/3 درصد و 8/1 درجه بریکس نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش داد . بر اساس نتایج این پژوهش، تیمار ژل آلوئه ورا در ترکیب با پروبیوتیک L. Plantarum A7 پتانسیل حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری توت فرنگی را داشته و می تواند نوید بخش تولید و گسترش محصولات پروبیوتیک جدید باشد.
