استان کردستان از مناطق اصلی تولید توت فرنگی کشور می باشد اما به دلیل حساسیت این محصول در بخش عرضه و بسته بندی دارای مشکلاتی می باشد. تحقیق حاضر با هدف به کار گیری بسته بندی مناسب جهت کاهش ضایعات توت فرنگی در قالب دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول اثر بازدارندگی اسانس های پونه، آویشن باغی، بنه و مورد بررسی قرار گرفت تا در تحقیقات Botrytis cinera بابونه آلمانی بر عامل اصلی پوسیدگی میوه توت فرنگی قارچ آینده داخل بسته بندی اضافه گردد. در آزمایش دوم تاثیر پوشش پلی اتیلن حاوی 2 ،1 و 3 درصد نانو رس بر ماندگاری، خصوصیات بیوشیمیایی و بار میکروبی میوه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که اسانسهای آویشن210 بیشترین فعالیت ضدقارچی را نشان داده در حالی که ppm باغی و پونه با حداقل غلظت بازدارندگی کامل برابر15000 ، بازدارندگی کامل نشان دادند. نتایج آزمایش ppm 9000 و اسانس بنه در غلظت ppm اسانس بابونه در غلظت دوم نشان داد در بسته بندی حاوی نانوذرات رس تغییرات مواد جامد محلول کمتر بوده و کاهش وزن کمتری نیز مشاهده شد. میزان آنتوسیانین و فنول در میوه های بسته بندی شده با پوشش پلی اتیلن بیشتر بود در حالیکه کمترین بار میکروبی در میوه پوشش حاوی 2 درصد نانو رس مشاهده شد. به طور کلی نتایج بیانگر اثرات مثبت پوشش حاوی نانو رس بر حفظ کیفیت میوه می باشد که در آینده با ترکیب این پوشش ها و اسانس های گیاهی امکان کاهش ضایعات توت فرنگی وجود دارد.
