دشت شیان با وسعتی حدود 207 کیلومتر مربع یکی از دشتهای مهم استان کرمانشاه است. با این وجود تاکنون ساختار کیفی آبهای زیرزمینی و تأثیر سازندهای منطقه بر خصوصیات آب زیرزمینی این دشت مطالعه نشده است. در این مطالعه با استفاده از نمونهبرداری از آب زیرزمینی، بررسی محیط زمینشناسی و همچنین در نظر داشتن جهت جریان آب زیرزمینی، ویژگیهای هیدروژئوشیمیایی این آبخوان بررسی شده است. از اینرو پس از بررسی عکسهای هوایی و بازدید صحرایی نقشه زمینشناسی محدوده مورد مطالعه تهیه و سپس اقدام به نمونهبرداری از آبزیرزمینی شد. پس از آنالیز شیمیایی نمونهها، فرایندهای غالب هیدروژئوشیمیایی سیستم آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به محیط زمینشناسی تفسیر گردید. بر اساس نتایج بهدست آمده، بیشترین فرآیند غالب در آبخوان، تعویض یونی بوده و آب زیرزمینی در جهت جریان، یعنی از شمال غرب به شرق و جنوب شرق، تکامل هیدروشمیایی مییابد. مقدار هدایت الکتریکی در ابتدا و انتهای دشت بیشتر از قسمتهای دیگر است و علت آنرا میتوان به احتمال بسیار زیاد به وجود سازندهای مارنی امیران و کشکان و حذف دولومیتها در زونهای خرد شده مربوط دانست. نتایج حاصل از نمودارهای پایپر، استیف، دروف با هم همخوانی داشته و تیپ غالب آب در این آبخوان تیپ بیکربناته با منیزیم بالا است. بیشترین تأثیر عوامل زمینزاد بر کیفیت آب زیرزمینی مربوط به سازند شهبازان بوده و غلظت بالای عناصر شیمیایی محلول در آب زیرزمینی در قسمتهای شرق و شمال دشت را میتوان به وجود سازندهای مارنی امیران و کشکان نسبت داد. همچنین به علت اینکه تقریباً تمام پهنه دشت بهصورت آبی کشت میشود و استفاده از کودهای شیمیایی برای افزایش محصولات کشاورزی رایج است، احتمالاً افزایش یون نیترات در آبخوان دارای منشأ انسانزاد است.
