فرآیند الکتروریسی فرآیندی ساده، بسیارسریع و قابل تنظیم برای تولید الیاف موازی وراندم از موادآلی و غیرآلی است و در سه گروه تبدیل و ذخیره سازی انرژی، فیلتراسیون و پزشکی دارای کاربردهای مختلفی می باشد. تشکیل نانوالیاف با فرایند الکتروریسی نیازمند سرعت خوراک دهی کمی ازمحلول است و این موضوع از نظر اقتصادی مانع بزرگی برای تولید تجاری نانوالیاف درمقایسه با سایر روشهای تولید می باشد [1]. دراین تحقیق بابکارگیری نیروی سانتریفیوژ به جای پمپ خوراک دهی منجر به افزایش سرعت تولید گردیده که امکان تولید تجاری نانوالیاف با استفاده از فرآیند الکتروریسی را افزایش داده ایم. ازسوی دیگر حوزه کاربرد نانوالیاف الکتروریسی شده با جهت دهی الیاف وموازی سازی آنها افزایش می یابد. تا کنون روشهای مختلفی به منظور موازی سازی نانوالیاف پیشنهاد شده است. هر کدام ازروشهای مذکور دارای نقاط ضعفهای مختلفی هستند؛ ازجمله :پایین بودن درصد موازی سازی نانوالیاف، عدم امکان تولید تجاری وعدم امکان تولید نانوالیاف با طولهای زیاد برروی یک دامنه وسیع می باشد. دراین تحقیق با بکارگیری همزمان نیروهای الکتریکی و سانتریفیوژ و اصلاح شکل متعارف جمع کننده در فرایند الکتروریسی، به طور همزمان موفق به تولید نانوالیاف بسیار طویل با درصد موازی سازی بالا و امکان تولید تجاری شده ایم. روش مذکور " روش الکتروسانتریفیوژریسی" نام دارد. پلیمر پلی کاپرولاکتون به دلیل خاصیت آبگریزی، زیست سازگاری ، زیست تخریب پذیری، غیر سمی بودن و سرعت تخریب پذیری آهسته یکی از مهمترین پلیمرهای قابل استفاده در حوزه بیوپزشکی می باشد؛ لذا حلال قابل استفاده در الکتروسانتریفیوژ پذیربودن پلیمر مذکور جهت دستیابی به نانوالیافی با سطح وتوزیع قطر یکنواخت مورد بررسی قرار گرفت. محدوده سرعت سانتریفیوژ برای تولید نانوالیاف PCL در غلظت ها، ولتاژها و قطرهای مختلفی از جمع کننده آزمایش گردید؛ سپس با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش اثر تغییر پارامترهای تأثیرگذارنظیر ولتاژ، قطر جمع کننده ،غلظت محلول و سرعت چرخش را برروی میزان موازی سازی و سرعت تولید بررسی نمودیم و پارامترهای بهینه جهت دستیابی به بالاترین درصد موازی سازی وسرعت تولید نانوالیاف PCL را مشخص نمودیم.
