الکتروریسی یکی از ساده ترین و مؤثرترین تکنیک های تولید نانوالیاف پلیمری است. یکی از مشکلات مهم در روش الکتروریسی متداول، تولید نانوالیاف نامنظم و بی آرایش است که کاربرد نانوالیاف را محدود می کند. برای غلبه بر این مشکل، روش های مختلفی به منظور آرایش دادن به الیاف تولیدی پیشنهاد شده است. کلیه روش هایی که تاکنون ارائه شده اند دارای نقطه ضعف های مختلفی هستند. یکی از مهمترین نقطه ضعف های موجود، درصد پایین توازی نانوالیاف تولیدی است که تقریباً می توان گفت وجه مشترک تمام روش های ارائه شده است. همچنین در اکثر روش های پیشنهاد شده قبلی امکان تولید پیوسته نانوالیاف با طول های زیاد بر روی یک دامنه وسیع وجود ندارد. در این تحقیق با اصلاح شکل جمع کننده متداول الکتروریسی، موفق به تولید نانوالیاف بسیار آرایش یافته و منظم شده ایم. در این روش نوین الکتروریسی که آن را تکنیک "جت چرخان اصلاح شده" نامیده ایم؛ از دو استوانه توخالی هم مرکز با قطرهای مختلف به عنوان جمع کننده نانوالیاف استفاده شده است. ریسنده نیز به طور عمودی در مرکز استوانه ها و در میانه ارتفاع استوانه داخلی قرار دارد. وجود استوانه خارجی، شدت میدان الکتریکی را در محدوده باریکی بر روی سطح استوانه داخلی افزایش می دهد و در نتیجه نانوالیاف آرایش یافته و منظم تولید می شوند. در این تحقیق، اثر تغییر پارامترهای تأثیر گذار نظیر ولتاژ، قطر استوانه داخلی، قطر استوانه خارجی و ارتفاع استوانه داخلی را بر روی میزان توازی نانوالیاف بررسی نمودیم. حداکثر درصد توازی نانوالیاف تولیدی با روش جت چرخان اصلاح شده، 8/81% بدست آمده است. تولید چنین نانوالیاف بسیار آرایش یافته و منظم در هیچ یک از روش های پیشنهاد شده قبلی برای موازی سازی نانوالیاف بدست نیامده است.
