یک نوع خاص نا منظمی در سازه, پس رفتگی آن در ارتفاع می باشد که تاثیر قابل ملاحظهای بر عملکرد سازه دارد. در این تحقیق چندین نوع قاب خمشی فولادی متوسط با الگوی پس رفتگی متفاوت, بر اساس آیین نامه 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ها طراحی شده و پس از تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی با نرم افزار perform 3D پاسخ های غیر خطی آنها شامل تغییر شکل نسبی طبقات و دوران های پلاستیک المان ها محاسبه و ارزیابی می شوند. جهت بررسی عملکرد لرزه ای سازه ها از ضوابط استفاده می شود. نتایج نشان می دهد با افزایش پس رفتگی در ارتفاع در قاب های بلند تر سطح عملکرد قاب ها از سطح ایمنی جانی تجاوز می کند. همچنین نشان داده می شود که اعضای واقع در مجاورت پس رفتگی و طبقات بالای سازه, بیشترین خسارت را تجربه کرده و برای اینکه سطح ایمنی آنها در حد ایمنی جانی رعایت گردد باید به نوعی تقویت شوند.
