زمینه و هدف "استرس مجموعه واکنش های غیر اختصاصی ارگانیسم در مقابل هر نوع تقاضای سازگاری از آن میباشد."شغل هر فرد بخش مهمی از زندگی وی را تشکیل میدهد و در این میان رضایت شغلی با افزایش کیفیت و کمیت کار،باعث افزایش بازدهی فرد میگردد. این مطالعه ،به بررسی و مقایسه استرس و رضایت شغلی در وکلا و جراحان سنندج می پردازد. روش بررسی مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی بود که بر روی 44 نفر از جراحان شاغل در بیمارستان های آموزشی سنندج و 49 نفر از وکلای دادگستری عضو کانون وکلای سنندج به روش سر شماری انجام شده و توسط پرسشنامه استاندارد کشوری «استرس» دکتر رمضان زاده و«رضایت شغلی» دکتر کجباف جمع آوری و با نرم افراز15 spss و آزمون T – Test و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها میانگین نمره استرس جراحان 36/23 (طبیعی) و وکلا 13/29 (نوروتیک ) بود که استرس وکلا از جراحان بیشتر بود ( p:0.01) ولی میان رضایت شغلی وکلا و جراحان تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت ( p:0.35 ) میان سن ،جنسیت ،تعهد و بومی بودن و استرس و رضایت شغلی ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت (0.05>p) اما میان علاقه قبل از ورود به رشته و استرس رابطه معنی دار آماری وجود داشت (p:0.05) که در مورد رضایت شغلی وجود نداشت ( p:0.8) میان درآمد و استرس همبستگی معکوس و میان درآمد و رضایت شغلی همبستگی شغلی و میان استرس و رضایت شغلی همبستگی معکوس وجود داشت . نتیجه گیری در این مطالعه استرس وکلا از جراحان بیشتر بود ولی میزان رضایت شغلی آنان تفاوت آماری معنی داری نداشت که میتواند مؤید این مسئله باشد که رضایت شغلی متأثر از عوامل متعددی است که استرس تنها یکی از این عوامل می باشد.