یکی از برنامه های آموزشی- ترویجی کوتاه مدت که از سال2007 در دنیا در زمینه ترغیب و ترویج کارآفرینی شکل گرفته و توسعه یافته است، برنامه ای کوتاه مدت به نام استارت آپ ویکند است که علاقه مندان زیادی دارد. این برنامه مبتنی بر چرخه یادگیری تجربی بوده و هدف آن تجهیز شرکت کنندگان به مجموعه ای از نگرش ها، دانش ها و مهارت های مورد نیاز در زمینه رفتار کارآفرینانه و راه اندازی کسب وکار است. هدف کلی تحقیق حاضر تحلیل اثربخشی برنامه های استارت آپ ویکند حوزه کشاورزی برگزار شده در دانشگاه کردستان در طی سال های 1397-98 بود. این تحقیق، پیمایشی از نوع کمی بود. جامعه آماری تحقیق شامل شرکت کنندگان در 4 برنامه استارت آپ ویکند بود که در زمینه کشاورزی در سالهای 1397و 1398 در دانشگاه کردستان برگزار شدند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردید که برابر با تعداد 160 نفر به دست آمد که به منظور کاهش خطای نمونه گیری حجم نمونه به 170 نفر افزایش یافت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ای استفاده شد که روایی آن با استفاده از نظر متخصصان و پایایی مقیاس های آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. ضریب پایایی مقیاس های پرسشنامه بین 84/0 تا 89/0 بود که نشان از قابل اطمینان بودن مقیاس های به کار رفته داشت. روش تحلیلی اصلی برای تجزیه داده ها روش مدلسازی منحنی رشد بود. یافته های توصیفی نشان داد که مهارت ها و ویژگی های کارآفرینانه مورد بررسی در دانشجویان به واسطه شرکت در برنامه استارت آپ ویکند رشد کرد اما مدتی پس از پایان آموزش دوباره روند نزولی به خود گرفتند که در مورد اکثر این مهارت ها و توانمندی ها، نزول آنها در بین دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر بود. یافته های مربوط به مدلسازی منحنی رشد نشان داد که برنامه استارت آپ ویکند تأثیر مثبت و معناداری بر مقاصد کارآفرینانه، نگرش به کارآفرینی، خودکارآمدی کارآفرینانه، هوشیاری کارآفرینانه، مطلوبیت کارآفرینی و امکان پذیری کارآفرینی دانشجویان دارد و منحنی رشد این متغیرها در دانشجویان به صورت غیرخطی است؛ به شکلی که در ابتدا با شرکت در برنامه استارت آپ ویکند، وضعیت این متغیرها در دانشجویان افزایش می یابد، اما با گذشت زمان دوباره روند نزولی به خود می گیرند. همچنین مدلسازی منحنی رشد نشان داد که درطول زمان روند منفی متغیرهای مقاصد کارآفرینانه، نگرش به کارآفرینی، خودکارآمدی کارآفرینانه، و هوشیاری کارآفرینانه در دانشجویان دختر به شکل معنی داری از دانشجویان پسر بیشتر می شود. اما در مورد دو متغیر مطلوبیت کارآفرینی و امکان پذیری کارآفرینی، روند نزولی رشد این دو متغیر در دانشجویان دختر و پسر با هم تفاوت معنی داری ندارد. در پایان تحقیق نیز پیشنهادهای کاربردی برای برنامه ریزان و محققین آموزش کارآفرینی ارائه شده است.
