توسعه گردشگری در ارتباط با عوامل متعددی است که شناخت هرکدام منجر به رشد این صنعت می شود..برای انجام این تحقیق از داده های روزانه جوی دما رطوبت نسبی، سرعت باد و ابرناکی ایستگاه همدید شیراز در دوره آماری (1961-2005 )استفاده شد.برای برآورد و ارزیابی آسایش اقلیمی ایستگاه شیراز از شاخص دمای موثر استاندارد بهره گیری گردید.نتایج نشان داد بهترین زمان برای گردشگری در شیراز ماه هاب فروردین،اردیبهشت و آبان می باشند. شرایط آسایش اقلیمی در نیمه سرد سال قابل توجه است که ناشی از وجود اقلیم گرم درمنطقه است.وجود شرایط نامطلوب از خرداد تا شهریور در شهر شیراز از نتایج دیگر این مطالعه است .
