در اسناد بین المللی همچون اعلامیه جهانی حقوق بشر(ماده26)،میثاق حقوق اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی (ماده13)،کنوانسیون حقوق کودک(مواد28و29)،اعلامیه رفع تمامی اشکال تبعیض مبتنی بر مذهب یا عقیده(ماده5)،کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی(ماده8) ،حق برآموزش دارای شاخصه هایی است که از مهمترین آنها می توان به در اختیار بودن،قابلیت دسترسی،قابل پذیرش بودن و انطباق پذیری اشاره نمود.در منشور حقوق شهروندی مصوب1395،در موارد متعددی به مقوله ی آموزش توجه شده اما به طور خاص در مواد 8(به عدم تبعیض در بهره مندی از فرصتهای شغلی و آموزشی 104(به در اختیار بودن حق بر آموزش و 108(کار ویژه آموزش که شکوفایی استعداد و توانایی ذهنی و جسمی)توجه شده است.سئوالی که در اینجا قابل طرح به نظر می رسد عبارت است از اینکه تا چه حد منشور حقوق شهروندی با ملاکهای مندرج در اسناد بین المللی منطبق است.مهمترین هدف آن شناخت نقاط اشتراک و افتراق این دو مقوله(منشور حقوق شهروندی و اسناد بین المللی)و سپس طرح پیشنهاداتی در راستای انطباق هر چه بیشتر منشور ذیربط با تعهدات بین المللی است.روش تحقیق مورد استفاده توصیفی-تحلیلی از نوع تطبیقی و تحلیل محتواست.
