از آنجایی که کلیه سازه های مهندسی در ارتباط مستقیم با زمین هستند بنابراین لازم است که خصوصیات زمین شناسی مهندسی ساختگاه این سازه ها مورد بررسی قرار گیرد. سازه های آبی از جمله این سازه ها هستند که به علت سرو کار داشتن با آب و واکنش بین آب و زمین اهمیت این مطالعات بیشتر می شود. سازه های آبی بنا شده بر روی سنگهای کربناته ممکن است با گسترش و توسعه درز و شکافها در معرض خطر قرار گیرند. در این نوشتار سعی شده است میزان گسترش درزه ها، با توجه به اندازه اولیه آنها مورد بررسی قرار گیرد. روش ارزیابی بر اساس کارهای آزمایشگاهی و روی نمونه هایی از مغزه سنگهای ساختگاه سد خرسان یک انجام شده است. نتایج آزمایشها نشان می-دهد که هرچه اندازه دهانه درزه ها بزرگتر باشد بازشدگی بیشتر خواهد شد همچنین هرچه سرعت آب بیشتر باشد میزان افزایش آبگذری بیشتر خواهد بود.
