در دنیای امروز، دستگاه‌های تلفن همراه به بخش اساسی از زندگی تبدیل شده‌اند. افزایش محبوبیت برنامه‌های کاربردی سیار و رشد روزافزون درخواست کاربران باعث شده‌است تا محدودیت منابع موجود در اینگونه سیستم‌ها بیش از پیش نمود پیدا کند. محدودیت‌های موجود در این نوع دستگاه‌ها نظیر طول عمر باتری، حافظه محدود و پهنای باند کم چالش‌هایی در ارتباط با استفاده از این تکنولوژی و مانعی بر سر راه کیفیت سرویس کاربران می‌باشد. برای غلبه بر محدودیت‌هایی که برای تلفن‌های همراه وجود دارد، یک الگوی گسترده و پرکاربرد به نام رایانش ابری با دستگاه‌های تلفن همراه یکپارچه شده است، که به رایانش ابری سیار معروف است. رایانش ابری ارائه دهنده یک فرصت جدید برای توسعه برنامه‌های کاربردی سیار می‌باشد و به دستگاه‌های سیار این امکان را می‌دهند که پردازش آن‌ها را به سمت محیط مجازی شیفت دهند. رایانش ابری سیار یکی از اصلی‌ترین زمینه‌های فن‌آوری سیار در آینده می‌باشند چراکه این موضوع هم مزایای پردازش سیار و هم رایانش ابری را دارد که منجر به ارائه سرویس‌های بهینه برای کاربران می-شود. در این رساله روشی جهت تخصیص بهینه منابع به کاربران ارائه شده‌است که در آن ساختار مدل سیستم مورد بحث تحت عنوان دو سیستم فرعی یعنی شبکه‌های دسترسی رادیویی ناهمگن و شبکه‌های رایانش ابری شرح داده‌شده‌است. در مرحله بعد به بررسی فرمول تاخیر کل سیستم پرداخته‌شده‌است که برای به حداقل رساندن آن مسئله بهینه سازی مرتبط مطرح می‌شود. مسئله بهینه‌سازی مورد نظر یک مسئله برنامه‌ریزی غیرخطی عدد صحیح مختلط است و از آنجا که حل آن از طریق ابزارهای معمولی دشوار است ابتدا متغییرهای باینری مسئله مشخص شده سپس از طریق برنامه ریزی هندسی مقادیر بهینه را به‌دست می-آوریم و در پایان از نرم افزار متلب جهت شبیه سازی و ارزیابی تاخیر کل سیستم استفاده می‌شود.
