هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی استعاره های مفهومی-شناختی اشعارِ کابوسهای روسی، دفتر چهارم، از مجموعه ی هفت دفتری چشمِ چپ سگ، اثر پناهی (1389) بر اساس انگاره ی نظریه ی آمیختگی مفهومی (انگاره ی نام) فوکونیه و ترنر (1994، 1998، 2002) می باشد که برای توصیف این انگاره، از اصطلاح فضای ذهنی یا مفهومی استفاده نموده اند. آن ها موضوع استعاره ی مفهومی را موردی خاص از یک عرصه عام تر و وسیع تر دانسته اند. این رده ی وسیع تر، تحلیلِ ساز و کارِ دستگاه ذهن هنگام مواجهه با دامنه های مفهومی است. نگارندگان این پژوهش با استفاده از انگاره ی نام به بررسی ترکیبات و استعاره های موجود در کتاب اشعار کابوسهای روسی اثر پناهی پرداخته اند. ماهیت روش انجام این پژوهش کیفی بوده و داده ها با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. داده های مورد بررسی از اشعار 21 قطعه ای او با عنوان "کابوسهای روسی" از مجموعه ی چشمِ چپ سگ انتخاب شده است. همچنین ابزار به کار گرفته شده، ابزار معنی شناسی شناختی و به طور ویژه انگاره ی نام می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که استعاره ها و ترکیبات به کار رفته در این مجموعه ی اشعار با استفاده از روش ادغام، ترکیب و تکمیل، فضاهای جدیدی را به وجود آورده است، یعنی علاوه بر دو حوزه ی مبدأ و مقصد، فضای جدید دیگری ساخته شده است، به گونه ای که پناهی در اشعارِ خود از انگاره ی استعاره ی مفهومی فراتر رفته و از انگاره ی نام بهره گرفته است که با استفاده از آن استعاره هایی بدیع و احساساتی به دست آمده است. همچنین یافته های پژوهش تأییدی بر این ادعا می باشد که استعاره های به کار رفته در این اشعار از نوع شبکه ی دو ساحتی هستند.
