پژوهش حاضر با هدف بررسی نشانه-معناشناختی خشونت‌های اجتماعی بر اساس ساخت‌های گفتمان مدار ون لیوون ( 2008 ) به مثابه‌ی یکی از رویکردهای مطرح در تحلیل گفتمان انتقادی قصد دارد تا با تأکید بر اهمیت کارگزاران اجتماعی گفتمان، لایه‌های پنهان زبان را واکاوی کرده و روابط زیرین هر گفتمان را آشکار سازد. پژوهش حاضر با بررسی شیوه‌ی بازنمایی کنش‌گران اجتماعی به دنبال آن است تا نشان دهد که افراد از چه نوع بازنمایی هایی برای بازنمایی کنش‌گران استفاده می کنند و این بازنمایی ها بر چه چیزی دلالت دارند. همچنین این پژوهشِ کیفی با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته و داده‌های پژوهش از طریق مصاحبه با 50 نفر از افراد با مدرک تحصیلی دیپلم تا دکترا جمع آوری و بر اساس الگوی گفتمان‌مدار ون لیوون (2008) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد مورد مطالعه، از شیوه‌های عدم تفکیک ، حذف ، ارزش دهی ، جنس ارجاعی ، کارگزار فعال ، ارجاع دهی از نوع فرد ارجاعی ، عدم استفاده از هویت دهی نسبتی ، هویت دهی ظاهری ، شیوه‌ی مقام دهی ، هویت دهی نسبتی ابزار‌مداری و مکان‌مداری برای بازنمایی کنش‌گران حاضر به درستی در گفتمان استفاده می‌کنند.
