پژوهش حاضر با هدفِ بررسی تغییر موضوع در گفتمان سالمندان مبتلابه زوال عقل نوع آلزایمر در چارچوب مدل کرو (1983) و بر اساس رویکرد عصب شناسی زبان انجام شده است. ماهیت روش شناختی این پژوهشِ کمی، علّی-مقایسه ای بوده، و داده ها شامل 20 نفر آزمودنی (10 نفر بیمار آلزایمری و 10 نفر سالمند سالم) بودند؛ و برای تعیین سطح زوال عقل، آزمون تعیین سطح کارکرد حافظه از آزمودنی ها به عمل آمد و افراد با نمرات (2 > نمره ≥ 5/0) انتخاب شدند. سپس، به مدت 10 دقیقه به سؤالات مربوط به خانواده، زندگی و فعالیت های روزمره و جشن عید نوروز پاسخ دادند، و پاره گفتمان ها ثبت و آوانویسی شدند. همچنین، پاره گفتمان ها بر اساس مدل گفتمانی دایکسترا و همکاران (2004) کدگذاری و بر اساس مدل تغییر موضوع کرو (1983) دسته بندی شدند . در پایان، با استفاده از آزمون آماری تی-مستقل نتایج آماری بدست آمد. یافته ها تفاوت معنا دار تغییر موضوع (001/0 = P) و حفظ موضوع (01/0 = -P) را در گفتمان هر دو گروه افراد با زوال عقل نوع آلزایمر و افراد سالم نشان داد، به گونه ای که ویژگی تغییر موضوع هم در همان نوبت گیری و هم در نوبت گیری بعدی رخ داد. نتایج نشان داد که در گفتمان گروه زوال عقل نوع آلزایمر، تغییر موضوع بیشتر اتفاق می افتد و این تغییر موضوع بیشتر در همان نوبت گیری انجام شد. همچنین، شروع موضوع از فراوانی بیشتری برخوردار است و مهم ترین دلیل تغییر موضوع، مربوط به عدم ادامۀ گفتمان است.
