آب پذیری و آب گریزی خاک دو ویژگی مهم فیزیکی خاک سطحی هستند. آب گریزی خاک می تواند بر فرایندهای هیدروفیزیکی حاکم بر خاک و همچنین فرایندهای اکولوژیک گیاه نظیر جوانه زنی بذر و رشد گیاه تأثیر بگذارد. در این پژوهش که در حوزه آبخیز دریاچه زریبار شهرستان مریوان انجام شد وجود آبگریزی خاک و همچنین تأثیر ویژگی های مبنایی خاک بر آن ارزیابی گردید. بدین منظور برخی از ویژگی های مبنایی 100 نمونه خاک سطحی برداشت شده از منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش-های استاندارد آزمایشگاهی اندازه گیری شد. شاخص آب گریزی (WRI) این نمونه ها نیز با بهره گیری از روش جذب پذیری ذاتی و در شرایط رطوبتی آون – خشک تعیین گردید. نتایج نشان داد همه خاک های مورد بررسی با توجه به مقادیر WRI آبگریز می باشند. بیشترین مقدار WRI آون - خشک در خاکی سبک بافت با پوشش جنگلی مشاهده شد. نتایج همچنین بیان گر آن بود که شاخص آب گریزی خاک با کربن آلی خاک، نیتروژن کل، تنفس پایه خاک و فعالیت باکتری ها در خاک دارای همبستگی مثبت و معنی-داری است.
