مقدمه: شهر تهران یکی ازآلوده ترین شهرهای جهان محسوب می شود که عواقب آن به صورت بیماری ها و امراض قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی متوجه ساکنان این شهر می شود. در این مطالعه داده های مربوط به مرگ و میر و آلودگی هوا طی دوره آماری 2005 -2002 مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل ارتباط بین آلودگی هوا و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی در شهر تهران می باشد. روش کـار: پهنه بندی آلودگی هوا و مرگ و میر ناشی از بیماری های مذکور انجام شد و از روش های آماری همبستگی و رگرسیون جهت تجزیه و تحلیل ارتباط آلودگی هوا با مرگ و میر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ارتباط معنا داری بین مرگ و میر ناشی از بیماری های مورد مطالعه با آلودگی هوا وجود دارد. افراد بالای 65 سال حساسیت بیشتری به آلودگی هوا دارند. همبستگی بیماری قلبی- عروقی، تنفسی، کل مرگ و میر و سکته مغزی با آلودگی مناطق 22 گانه تهران به ترتیب 73/0، 70/0 و 69/0 و 67/0 می باشد که در سطح اطمینان 01/0 معنا دار می باشد. مناطق مرکزی تهران بیشترین آلودگی و مرگ و میر را دارند. نتیجه گیری: بیشترین ارتباط بین آلودگی و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی- عروقی، تنفسی و سکته مغزی به ترتیب مربوط به ماه اکتبر، ژانویه و نوامبر است. به طور کلی بیشترین همبستگی بین آلودگی هوا در ماه های مختلف سال در ارتباط با مرگ و میر مربوط به فصل پاییز (اکتبر و نوامبر) می باشد.
