گسترش روز افزون شهرها و اصلاحات انسانی دمای رویه‌ی زمین رو به افزایش است که منجر به تشکیل پدیده‌ی جزیره‌ی حرارتی در شهرها شده است. با پیشرفت تکنولوژی سنجش از دور شناسایی جزایر حرارتی شهرها سرعت بیشتری نسبت به گذشته گرفته است. در این پژوهش با هدف ارزیابی جزیره‌ی حرارتی و تغییرات روند دمای رویه‌ی زمین در ارتباط با توسعه فیزیکی در شهر سنندج از سری زمانی تصاویر ماهواره‌‌های لندست TM, ETM+,TIRS از سال 1987 تا 2021 استفاده شده است. تصاویر ماهواره‌ای دمای رویه و توسعه فیزیکی شهر در محیط گوگل ارث انجین فراهم آمده و برای پایش دمای رویه‌ی زمین از الگوریتم تک کانال بهره‌گیری شد. همچنین با کمک آزمون من-کندال و تخمین‌گر شیب سن روند دمایی محاسبه گردید. نقشه‌های حرارتی ماهانه و روندیابی در دوره‌ی گرم سال با استفاده از نرم‌افزار متلب ترسیم گردید. یافته‌های بدست آمده از محاسبه‌ی میانگین بلند مدت دمای رویه در سطح شهر سنندج نشان داد که مناطق مرکزی شهر سنندج نسبت به کرانه‌های آن دمای پایین‌تری را نشان می‌دهد. بیشترین میزان ساخت و ساز طی سال‌های 2000 تا 2014 در شهرک بهاران و منطقه‌ی منقصل شهری نایسر اتفاق افتاده است. منطقه‌ی منفصل شهری بهاران در اکثر ماه‌ها بیشترین دمای رویه را نشان می‌دهند. ماه ژانویه با میانگین دمایی 5/1درجه‌ی سلسیوس سردترین ماه سال و ماه جولای با میانگین دمای 3/49 درجه‌ی سلسیوس گرم‌ترین ماه سال در سطح شهر سنندج شناخته شد. ارزیابی روند دمای رویه‌ی دوره‌ی گرم سال نشان داد که مناطق مرکزی در سنندج از روند منفی بین 2- تا 5 –درجه‌ی سلسیوس برخوردارند. همچنین روندهای رو به افزایش دمای رویه‌ی زمین بیشتر در مناطق تازه ساخت رخ داده است.
