محمد دارند

برای انجام این پژوهش داده های بارش پایگاه های Aphrodite، GPCP، GPCC، TRMM، ECMWF، GPCP_1Degree،CMAP ، MSU، PREC/L، PERSIANN، CRU، اسفزاری و پیمونگاهی همدید بر روی ایران زمین طی دو بازه ی زمانی 1/1979 تا 12/2013 و 1/1998 تا 12/ 2013 استفاده شد. برای سنجش دقت مقادیر برآوردی بارش پایگاه های داده ی مورد واکاوی ابتدا به کمک تابع نزدیکترین همسایه تفکیک مکانی همسان سازی گردید. رویکرد تراکم بیشتر به تراکم کمتر جهت گزینش یاخته های مکانی و مقایسه ی پایگاهها بکار گرفته شد. برای شناخت و ارزیابی میزان دقت و صحت داده های بارش پایگاه های مورد استفاده در مقایسه با داده های پایگاه ملی اسفزاری و داده های پیمونگاهی، از نمایه های R، R2، IA، Nash-Sutcliffe، Bias، RMSE، RRMSE، POD، FAR و CSI استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که نه تنها از نگاه هماهنگی زمانی بلکه به لحاظ مقدار نیز همانندی بسیار زیادی بین مقادیر برآوردی بارش پایگاه های داده ی مورد واکاوی با مقادیر مشاهده ای بارش دو پایگاه ایران وجود دارد. تقریباً تمام پایگاه های بررسی شده به طور مشترک در رشته کوه های زاگرس و شمال شرق کشور و در فصول پربارش همبستگی بالایی با مقادیر مشاهده شده بارش دو پایگاه داده بارش ایران دارند. این درحالی است که بیشتر پایگاه ها بر روی برخی مناطق از جمله نوار ساحلی دریای خزر و بخش هایی از مناطق خشک مرکزی همبستگی پایینی با پایگاه داده ی ملی ایران زمین دارند. اگرچه نرخ اریبی(Bias) و ریشه ی دوم میانگین مربعات خطا(RMSE) اغلب پایگاه ها بر روی هسته های پربارش سواحل جنوبی دریای خزر و زاگرس میانی نسبت به سایر مناطق دیگر قابل توجه است، ولی میزان ریشه ی دوم میانگین مربعات خطای نسبی (RRMSE) اغلب پایگاه ها در مقایسه با میزان بارش دریافتی بر روی این مناطق بسیار ناچیز است. بر پایه ی نمایه ی کارایی ناش ساتکلیف(Nash-Sutcliffe) مشخص شد که بکارگیری مقادیر بارش اغلب پایگاه ها در فصول پربارش بر روی رشته کوه ها زاگرس و شمال شرق کشور عملکرد بهتری نسبت به میانگین بلند مدت داده های پایگاه های اسفزاری و Stations دارند. نمایه ها ی احتمال آشکارسازی(POD) روزهای بارانی، نسبت هشدار اشتباه(FAR) روزهای غیربارانی و آستانه ی موفقیت(CSI) بیانگر عملکرد بالای پایگاه داده ی مورد واکاوی در شناخت درست اینگونه روزها بر روی زاگرس، سواحل جنوبی در