یکی از نشانه های تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، وردایی در شدت و کنش سامانه های جوی است. برای انجام این پژوهش، از دادههای میانگین روزانۀ فشار تراز دریا (SLP)، مؤلفۀ مداری باد (UWND)، مؤلفۀ نصفالنهاری باد (VWND) و ارتفاع ژئوپتانسیل (HGT) مربوط به پایگاه دادۀ NCEP / NCAR طی بازۀ زمانی 2013- 1960 استفاده شد. بهکمک آزمون من کندال، وردایی میانگین وزنی ارتفاع ژئوپتانسیل، چرخندگی و فشار تراز دریای کرنل فعالیت سامانه ها در سطح اطمینان 95درصد آزمون شد. برای برآورد میزان تغییرات، از تخمینگر شیب سن بهره گرفته شده است. یافته ها نشان داد که بیشترین وردایی در ترازهای 500 و 700 هکتوپاسکال رخنمود داشته است. افزایش فشار تراز دریا و ارتفاع ژئوپتانسیل روی سامانه های چرخندی سودان و منطقۀ مدیترانه ، بهویژه در فصول بارشی ایرانزمین (پاییز و زمستان) کاهش کنش چرخندی سامانه ها و کاهش شیو فشار و در نهایت کاهش ناپایداری و بارش در منطقه را درپی خواهد داشت. همچنین در فصل گرم سال (تابستان و بهار) کاهش چرخندگی، افزایش فشار تراز دریا و ارتفاع ژئوپتانسیل، به کاهش بارش ها و افزایش پایداری منجر خواهد شد.
