یکی از جنبه های تغییر اقلیم، تغییر در رفتار مقادیر حدی دما و بارش است. برای انجام این پژوهش ازداده های روزانه ی روزانه ی بارش، دمای کمینه(شبانه) و بیشینه (روزانه)طی بازه ی زمانی 1961-2012 ایستگاه همدید همدان استفاده شد. برای واکاوی مقادیر حدی از 27 شاخص اقلیمی پیشنهاد شده توسط تیم پژوهشی شناسایی تغییر اقلیم و نمایه ها(ETCCDI) بهره گرفته شد. برای شناسایی وردایی در رفتار شاخص های بکارگرفته شده از آزمون های آماری پیشنهاد شده توسط سازمان هواشناسی جهانی(WMO) کمک گرفته شد. آزمون-های انحرافات تجمعی(CDT) و نسبت درست نمایی ورسلی(WLRT) برای شناسایی همگنی(ناهمگنی) سری زمانی شاخص های محاسبه شده و مشخص کردن نقاط جهش و تغییر استفاده شد. روند هر کدام از 27 نمایه ی فرین یاد شده توسط روش ناپارامتریک من-کندال مورد آزمون قرار گرفت. هم چنین برای مشخص کردن معناداری نقاط جهش در سری زمانی نمایه ها آزمون من ویتنی به کار گرفته شد. همگنی سری زمانی نمایه ها در سه سطح اطمینان 90، 95 و 99 درصد مورد آزمون قرار گرفت و مقادیر نرخ شیب توسط تخمینگر شیب سن محاسبه گردید. یافته های این پژوهش نشان داد که اغلب شاخص های حدی بارش و دما طی دوره ی مورد مطالعه به لحاظ آماری ناهمگن هستند. بکارگیری آزمون من کندال بر روی سری زمانی نمایه های فرین دما نشان داد که اغلب نمایه ها تغییرات معناداری را از خود نشان می دهند و تغییرات در نمایه های بارش همدان، معنادار نیست. همچنین یافته ها نشان داد که بسامد و فراوانی رخداد نمایه-های فرین های گرم در همدان، روبه افزایش است، درحالیکه نمایه های فرین سرد روند نزولی از خود نشان می دهند.
