تمامی عوامل انسان ساخت و طبیعی موجود در شهر و حتی خود انسان ها درگیر تغیر و تحولاتی پیوسته و آرا م می باشند چنین تغیراتی باعث فرسایش شهر و تغیر بافت شهر می شوند. یکی از مهمترین عوامل تخریب بافت های فرسوده اقلیم می باشد . هدف این مقاله تحلیل اثرات عوامل اقلیمی اهواز بر بافت های فرسوده شهری می باشد . روش کار در این مقاله به این صورت است که ابتدا داده های اقلیمی شهر اهواز را از سازمان هواشناسی کشور اخذ کرده و سپس با استفاده از نرم افزار spss به تحلیل داده های آب و هوای پرداخته شد و با استفاده از طبقه بند یهای مختلف اقلیمی از جمله آمبرژه و گوسن اقلیم این شهر مشخص شد و بعد اثرات این اقلیم بر بافت های فرسوده شهری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که اقلیم این شهر باتوجه به طبقه بندی آمبرژه در اقلیم بیابانی و با توجه به طبقه بندی گوسن دارای اقلیم نیمه بیابانی شدید می باشد که در این شهر تغیرات دمای شبانه روز بخصوص در فصل تابستان که رطوبت نسبی پائین تر از فصول دیگر می باشد شدید می باشد و وقوع بارش های سیل آسا که نزدیک 50 درصد بارشهای سال ممکن است در یک روز اتفاق بیافتد و همچنین اینکه اغلب بادهای این شهر بادهای هستند که با میانگین سرعت 7 نات(درحدود 4 متر در ثانیه ) می وزند.این پارامترهای اقلیمی از مهمترین عوامل تخریب بافت های فرسوده شهری می باشند. برای جلوگیری از تخریب بافت های فرسوده شهر اهواز در اثر عوامل اقلیمی احداث فضاهای سبز و استخرهای آب در داخل شهر برای تعدیل تغیرات دمای شبانه روز ، ایجاد باشکن ها در قسمت مختلف شهر،استفاده از مواد با انعکاس بالا و نفوذ ناپذیر برای پوشاندن بام خانه ها و همچنین برای جلوگیری از هوازدگی و نفوذ رطوبت باید دیوارهای بافت های فرسوده را با مصالح ریز دانه از جمله رس پوشاند تا مانع از ورود رطوبت و قطرات بارش به داخل دیوار شود.
