پژوهش حاضر بر بررسی تأخیر فصلی دما در استان کرمانشاه و تأثیرات تغییرات اقلیمی بر آن و گرم شدن جو متمرکز است. این مطالعه با تجزیه و تحلیل داده‌های دمایی ایستگاه‌های هواشناسی استان کرمانشاه از سال 1330 تا 1396، به شناسایی و درک الگوهای زمانی و توزیع مکانی تأخیرهای دما می‌پردازد. برای محاسبه تاخیر زمانی دما از دو روش آماری برازش توابع سینوسی و استفاده از شاخص اسپلاین استفاده شد. مطالعه حاضر به بررسی تاخیر زمانی مولفه ی دما در استان کرمانشاه می‌پردازد. این مطالعه نشان می‌دهد که تاخیر زمانی دما در این استان تحت تأثیر عوامل محیطی و زمینی گوناگون است که باعث ایجاد تنوع در وضعیت دمایی مناطق مختلف این استان می‌شود. از جمله عوامل مورد بررسی در این مطالعه، توپوگرافی، کاربری زمین، پوشش گیاهی و تغییرات کیهانی از جمله عواملی هستند که بر تاخیر دمایی تأثیرگذار هستند. نتایج حاکی از این است که بخش جنوب غربی استان کرمانشاه بیشترین تاخیر فصلی دما را دارا است و برعکس، بخش شرقی کمترین تاخیر را نشان می‌دهد. تجزیه و تحلیل دقیق نشان می‌دهد که تاخیر در دماهای حداکثر و حداقل در مناطق غربی بیشتر از مناطق شرقی است. از این رو درک بهتر مسائل آب و هوایی و دمایی در استان کرمانشاه نیازمند توجه به ویژگی‌های محیطی محلی و الگوهای تاخیر دمایی است. همچنین، مطالعه نشان می‌دهد که تاخیر زمانی دما در این استان در فصل‌های مختلف حداکثر 30 روز در منحنی سینوسی و از 30 تا 45 روز در منحنی اسپلاین بوده است و معنی داری از جنبه‌های دینامیکی پاسخ دما به زوایای تابش خورشیدی ارائه می‌دهد. با مرور نتایج این مطالعه، مشخص است که تاثیر تاخیر زمانی دما در استان کرمانشاه قابل ملاحظه است و روند کاهشی در تعداد روزهای تاخیر دما به خصوص در بخش جنوب غربی استان مشاهده شده است.
