1403/09/01
محمدعلی زارعی

محمدعلی زارعی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 1344-8207-0001-0000
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 56739346200
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: گروه علوم زیستی - دانشکده علوم پایه- دانشگاه کردستان- سنندج-ایران
تلفن: 00988733664600-2482

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی و تعیین میزان مهار کنندگی فعالیت آنزیم استیل کولین استراز توسط عصاره متانولی اندام های هوایی گیاهان Alcea kurdica (Schlecht)Alef و Astragalus glumaceus Bioss.
نوع پژوهش
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها
استیل کولین استراز، مهارآنزیمی، آلزایمر، Alcea kurdica ، Astragalus glumaceus، گالانتامین
سال 1395
مجله گياهان دارويي
شناسه DOI
پژوهشگران رامین محمدی ، محمدعلی زارعی ، سیروس قبادی

چکیده

مقدمه: امروزه یکی از روش ها جهت مهار پیشرفت بیماری آلزایمر تجویز داروهای مهارکننده آنزیم استیل کولین استراز می باشد. دستیابی به داروهایی با اثرات بهتر و عوارض جانبی کمتر بخصوص با منشاء گیاهی هدف بسیاری از محققین می باشد. هدف: هدف از این پژوهش بررسی و به دست آوردن میزان خاصیت مهارکنندگی آنزیم استیل کولین استراز توسط عصاره متانولی اندام های هوایی گیاهان غربالگری شده Alcea kurdica و Astragaluse glumaceus بود. روش بررسی: عصاره متانولی اندام های مختلف (گل، ساقه، برگ) دو گیاه Alcea kurdica و Astragaluse glumaceus به منظور بررسی فعالیت مهاری آنها بر روی استیل کولین استراز، به روش ِالمن در غلظت های 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم بر میلی لیتر مورد سنجش قرار گرفتند. در این مطالعه از آنزیم استیل کولین استراز مارماهی الکتریکی استفاده شد و گالانتامین محلول در متانول به عنوان کنترل مثبت مورد استفاده قرار گرفت. همه سنجش ها در 3 تکرار انجام شد. نتایج: مطابق نتایج این مطالعه عصاره متانولی در غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر برای اندام گل Alcea kurdica (45/63 درصد مهار) و برای اندام برگ Astragaluse glumaceus(58/53 درصد مهار) دارای اثرات قابل توجهی بودند. و میزان 50IC آنها به ترتیب 114/0 و 216/0 میلی گرم بر میلی لیتر بود. مطابق نتایج مطالعات سینتیک مهار آنزیمی، نوع مهار برای عصاره اندام گل Alcea kurdica مهار رقابتی، و برای عصاره اندام برگ Astragaluse glumaceusاز نوع مهار ترکیبی (رقابتی- غیررقابتی) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره متانولی این دو اندام، حاوی عوامل مهارکننده بالقوه مؤثری باشد و تلاش برای جداسازی آنها موضوع مناسبی برای پژوهش هایی آینده با هدف دست یابی به مهارکننده های دارای کاربرد دارویی باشد.