اسیدهای هسته ای علاوه بر عملکرد ذخیره اطلاعات خود قادرهستند از طریق میانکنش های مولکولی مبتنی بر الگوهای تاخوردگی سه بعدی خود، بصورت لیگاندهای اختصاصی بسیار نیرومندی به نام آپتامر نیز عمل نمایند. آپتامر ها یا الیگونوکلئوتیدهایی ازDNA یاRNA تک رشته ای به طول تقریبی 15 تا 60 نوکلئوتید هستند و یا الگوپپتیدهایی که با درجه بالایی از میل ترکیبی و در عین حال اختصاص عمل به اهداف وصل می شوند. این لیگاندها به طیف وسیعی از مولکولها شامل اسیدهای هسته ای، پروتئین ها، ترکیبات آلی کوچک، سلولها، بافتها و حتی موجودات کامل متصل شوند. تولیدِآنها معمولاً از طریق انتخاب از طریق جستجو در حوضچه بزرگی از انواع ترادفهای تصادفی است. از آپتامرها چه در پژوهش های بنیادی و چه در علوم کاربردی از جمله طب کلینیکی و صنایع استفاده می شود.
