در موج جدیدی از تحقیقات که به تازگی صورت پذیرفته، سلول های فیبروبلاستی انسان و موش در شرایط آزمایشگاه به سلول های پرتوان بنیادی بازبرنامه ریزی شده اند. القای پرتوانی در این روش برای اولین بار به واسطه انتقال ژن چهار فاکتور رونویسی به نام های Oct4، Sox2، c-Myc و Klf4 صورت پذیرفت. این سلول ها به عنوان سلول های القا شده پرتوان یا iPS نامگذاری شد. ابداع این سیستم بازبرنامه ریزی سلولی می تواند انقلابی در زمینه پزشکی ترمیمی محسوب گردد، چرا که یکی از امید های تولید سلول های بنیادی مخصوص هر فرد کاربرد آن ها در درمان بیماری های ویژه همان افراد است. القای پرتوانی با کمک فاکتورهای رونویسی در مرحله تحقیقاتی قرار دارد و بالینی کردن آن نیازمند پیدا کردن یک منبع سلولی مناسب است که گرفتن نمونه از بیمار را با محدودیت مواجه نکند. از سوی دیگر بازده بازبرنامه ریزی در این سلول ها می بایست بالا باشد تا با مقادیر کم هم بتوان سلول های پرتوان را بدست آورد. کراتینوسایت ها سلول هایی هستند که دارای هر دوی این شرایط هستند. بدین ترتیب مهم ترین هدف این پروژه، عدم استفاده از رتروویروس برای انتقال ژن و بازبرنامه-ریزی سلول های کراتینوسایت انسانی به سلول های پرتوان می باشد. در این تحقیق، ابتدا سلول های کراتینوسایت از نمونه پوست ختنه گاه انسان جداسازی و کشت شدند. به منظور تخمین بازده ترانسفکشن از وکتور pCAG-GFP استفاده شد. برای ترانسفکت پلاسمیدها از یک لیپید کاتیونیک تجاری به نام افکتن و روش الکتروپوریشن استفاده شد. بیان گذرای فاکتورهای رونویسی Oct4 و Sox2 برای 3 تا 4 هفته به همراه تیمار دارویی بررسی شد. بیان مارکرها و ژن های شاخص سلول های ES در لاین های iPS بررسی شد. نتایج حاصل از ترانسفکشن سلول ها با فاکتورهای رونویسی Oct4 و Sox2 نشان داد سلول های کراتینوسایت در یک فرایند تدریجی و در طول 3-2 هفته بازبرنامه ریزی می شوند. در بررسی ایمونوسیتوشیمی و ژن های سلول های iPS ، آنتی ژن ها و ژن های اختصاصی سلول های ES در آن ها مشاهده شد. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت دودمان های iPS تولید شده با استفاده از وکتورهای پلاسمیدی می توانند ابزار ارزشمندی برای کاربردهای بالینی ایمن سلول های iPS باشند.
