مطالعه نقش پیش تیمار در فعال سازی ژنهای مسئول مقاومت به شرایط تنشی امروزه مورد توجه فیزیولوژیستهای گیاهی است.در این طرح اثر احتمالی پیش تیمار در افزایش مقاومت دانه رستهای ارقام گندم به شوری مورد مطالعه قرار گرفت. در این طرح سعی گردید تیمار یا تیمارهایی از شوری جستجو شود که بتواند مقاومت به شوری را افزایش دهد بطوری که در اثر این پیش تیمار دانه رست بتواند در شرایط شوری رویش یابد. ابتدا اثر غلظتهای مختلف کلرید سدیم( نمک طعام) بر شاخصهای فیزیولوژیک رشد در دانه رستهای گندم رقم سرداری بررسی گردید.سپس پیش تیمار سرمای مرطوب و پیش تیمار محلول 200میلی مولار کلرید سدیم بصورت مجزا بر روی بذر ها اعمال و دانه رستهای پیش تیمار شده به محیط 75 میلی مولار کلرید سدیم منتقل گردیدند. نتایج نشان داد که از میان شاخصهای وزن تر کل دانه رست، وزن تر برگ، وزن ریشه چه، طول برگ فاکتور سطح غلظت کلرید سدیم معنی دارترین اثر را بر شاخص طول برگ دانه رستها داشته وشاخص وزن ریشه چه در دانه رستهای گندم سرداری در بین گروهها کمترین تفاوت را نشان می دهد. پیش تیمار سرمای مرطوب اثر کاملا مشخصی بر افزایش طول برگ دانه رستها نسبت به تیمار کنترل دارد. هر دو پیش تیمار اثر مشابهی بر افزایش وزن برگ دانه رستها نسبت به تیمار کنترل دارند. پیش تیمار محلول با مولاریته بالای کلرید سدیم اثر کاملا مشخصی بر افزایش وزن کل دانه رستها نسبت به تیمار کنترل دارد. نتایج این بررسی نشان داد بکارگیری شاخصهای فیزیولوژیک مانند وزن کل دانه رست، وزن برگ، وزن ریشه چه، طول برگ و.... در مطالعات فیزیولوژی گیاهی در مقایسه با شاخصهای بیو شیمیایی ارزیابی بسیار محسوس وملموس بوده و خطاهای اندازه گیری ابزاری ومتدیک را بشدت کاهش می دهد.
