دیابت در اثر نقص ارثی یا اکتسابی در ترشح انسولین و یا کاهش پاسخ اندامها نسبت به انسولین ترشح شده ایجاد میشود. کنترل هیپرگلیسمی بعد از صرف غذا از طریق مهارکنندههای آلفاگلوکوزیداز یک راهبرد مهم در مدیریت دیابت و کاهش عوارض مرتبط با بیماری است. براساس نتایج مطالعات قبلی عصاره متانولی اندامهای هوایی گیاه .Salvia suffruticosa Montbr. & Auch. ex Benth و . Hypericum scabrum Lاثر مهاری قابل توجهی بر فعالیت آلفاگلوکوزیداز دارد. هدف از این پژوهش تعیین اندامی از گیاهان ذکرشده است که کانون فعالیت مهارکنندگی باشد. پس از تهیه عصاره متانولی از بخشهای مختلف گیاهان، اثر مهاری تمامی عصارهها در چندین غلظت مختلف، در طول موج 505نانومتر با استفاده از دستگاه میکروپلیتخوان بررسی گردید. بیشترین میزان فعالیت مهاری آلفاگلوکوزیداز S. suffruticosaمربوط به غلظت 930 mg/mLعصاره گل ( %900مهار و IC50برابر با )6/19 mg/mLو بیشترین میزان فعالیت مهاری H. scabrumمربوط به غلظت 90 mg/mLعصاره گل ( %13/51مهار و IC50برابر با )9/05 mg/mL و برگ ( %63مهار و IC50برابر با )6/16 mg/mLبود. مطابق نتایج حاصل از بررسی سنتیکی مهار آنزیمی، عصاره گل و برگ گیاه S. suffruticosaاز الگوی مهار مرکب (غیررقابتی-نارقابتی) و گل گیاه H. scabrumاز الگوی مهار مرکب (رقابتی-غیررقابتی) پیروی میکنند. عصاره متانولی اندامهای گل گیاه S. suffruticosaو H. scabrumدارای اثر مهاری قابل توجهی بر روی فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز است. در نتیجه منابع مناسبی برای استخراج ترکیبها با خاصیت دارویی بالقوه برای کنترل سطح قند خون بعد از صرف غذا میباشند.
