در سال های اخیر استفاده از فرایندهای زیست تبدیلی میکروبی برای دستیابی به وانیلین با خواص ویژه و با منشا طبیعی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش اخیر، بهینه سازی فرآیند زیست تبدیلی ایزواوژنول به وانیلین تحت شرایط سلول های در حال استراحت سویه ی بومی Psychrobacter sp. CSW4 با استفاده از روش آماری تاگوچی بود. متغیرهایی که در فرایند زیست تبدیلی ایزواوژنول به وانیلین در نظر گرفته شده اند، عبارت اند از: غلظت اولیه ی ایزواوژنول، غلظت اولیه ی بیومس سلولی، سوبستراهای کمکی (گلیسرول، عصاره مخمر و تریپتون)، غلظت اولیه ی نمک سدیم کلراید و یون های فلزی (مس، روی و کبالت). برای موارد متغیر مذکور، آرایه ی متعامد مناسب L18 طراحی شد. وانیلین تهیه شده از ایزواوژنول در مخلوط واکنش زیست تبدیلی با استفاده از روش HPLC تخمین زده شد. بهینه سازی فرایند زیست تبدیلی به وسیله ی روش تاگوچی نشان داد که عوامل با تاثیر معناداری بر بیوترانسفورماسیون ایزواوژنول به وانیلین با میزان اهمیت (به ترتیب) غلظت اولیه ی نمک سدیم کلراید، غلظت اولیه ی ایزواوژنول، سوبسترای کمکی گلیسرول، یون فلزی کبالت و غلظت اولیه بیومس سلولی بودند. تحت شرایط بهینه در سطوح انتخاب شده ی این فاکتورها، ماکزیمم غلظت وانیلین 016/1 گرم در لیتر (با راندمان مولی 8/43 درصد) پس از 24 ساعت واکنش زیست تبدیلی تخمین زده شد. براساس یافته های حاصل از این پژوهش، چنانچه بهینه سازی ترکیبات محیط کشت برای بالانس نمودن رشد سلولی و میزان تولید وانیلین انجام گیرد، می توان به راندمان های پذیرفتنی بدون استفاده از مواد سمی غیرمجاز و یا اضافه نمودن موادی که مستلزم صرف هزینه های بالای اقتصادی هستند، دست یافت.
