سابقه و هدف: اصلاح چوب با استفاده از مواد و روشهای دوستدار طبیعت، خواص چوب را برای بسیاری از کاربردها بهبود میبخشد. پلیمرهای مصنوعی به طور گستردهای برای اصلاح چوب مورد استفاده قرار گرفتند که در آن چوب به وسیله مونومرها اشباع و تبدیل مونومر به پلیمر منجر به تولید چوب- پلیمر گردید. در اصلاح با مونومر وینیلی آکریلونیتریل، گروههای هیدروکسیل دیواره همچنان آزاد بوده و قادر به جذب رطوبت هستند. بنابراین حضور مادهای برای اصلاح با اثر جفتکنندگی دیواره که بتواند بین مونومر و دیواره ارتباط برقرار کند میتواند باعث افزایش عمر مفید چوب گردد. در این تحقیق اثر ترکیب 3- تریمتوکسیسیلیل پروپیل متاکریلات بر خواص مکانیکی و زیستی چوبپلیمر حاوی آکریلونیتریل بررسی گردید. مواد و روشها: الوار راستتار و فاقد عیب صنوبر، پس از خشک شدن به نمونههای آزمون مکانیکی و زیستی تبدیل شدند. نمونههای آزمونی در 7 EN 113 ( و ( 1996 ASTM D143 ( به ترتیب بر اساس استانداردهای ( 1994 سطح شاهد، اصلاحشده با ترکیب سیلانی در زیرگروههای حاوی اتانول اسیدی تحت دمای 110 و 150 درجه سانتی گراد، اتانول حاوی آغازگر بنزوییلپراکساید و بدون آغازگر در دمای 150 درجه سانتیگراد، آکریلونیتریل و سطح تلفیقی سیلان/ آکریلونیتریل گروهبندی گردیدند. اشباع نمونهها به روش خلاء- فشار در سیلندر آزمایشگاهی انجام شد. در پژوهش حاضر برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. همچنین گروهبندی میانگینها نیز با آزمون چنددامنهای دانکن انجام گردید.یافتهها: بر اساس نتایج طیفسنجی زیرقرمز، اصلاح سیلان و حضور مونومر آکریلونیتریل در چندسازه تائید شد. اصلاح سیلانی با تشکیل اتصالات عرضی، به افزایش مقاومتهای مکانیکی چوب منتهی شد و در شرایط اسیدی و دمای بالاتر، بهبود معنیداری در مدولخمشی و سختی ایجاد گردید. افزودن آغازگر به اصلاح سیلانی موجب فعالیت بیشتر رادیکالهای آزاد و پلیمر شدن بخشی از سیلان، علاوه بر اثر آن در اصلاح دیواره گردید. حضور پلیمر آکریلونیتریل در حفرات سلولی نیز به بهبود خواص مکانیکی انجامید. اصلاح تلفیقی با اصلاح دیواره، پر کردن حفره و برقراری پیوند در حضور جفتکننده سیلانی بین دیواره سلولی و پلیمر حفرهای، موجب توزیع یکنواختتر نیرو و بهبود معنیدار اغلب مقاومتهای مکانیکی در مقایسه با اصلاح منفرد با سیلان