سیدمجتبی امینی نسب

سازگاری بین پرکنندههای طبیعی و ماده زمینه پلیمری با بکارگیری جفتکننده و اصلاح پرکنندهها بهبود مییــابد. تحقیق حـاضر، اثــر اصلاح آکــریلاتی پرکننده طبیعی بــا گلیسیدیلمتــاکریلات ( )GMAو گلیسیدیلمتاکریلات/متیلمتاکریلات ( )GMA/MMAبر خواص چندسازه چوبپلاستیک آرد چوب صنوبر/پلیپروپیلن تولید شده به نسبتهای وزنی مختلف ( 03:33 ،03:23و 03:43درصد،) بدون و با جفتکننده انیدرید مالئیک پیوند شده به پلیپروپیلن، به روش قالبگیری تزریقی را بررسی میکند. مقاومتهای خمشی و کششی با افزایش نسبت آرد چوب تا 33درصد، بهبود معنیداری یافتند، اما در نسبت پرکننده 43درصد این ویژگیها کاهش داشتند و در نمونههای حاوی نسبتهای بیشتر پرکننده، اثر جفتکنندگی و اصلاح در بهبود خواص محسوستر بود. مقاومت به ضربه فاقدار، با افزایش پرکننده کاهش یافت و حضور جفتکننده و اصلاح پرکننده با ،GMAاین مقاومت را در قیاس با نمونههای شاهد کاهش داد، که برای چندسازه حاوی پرکننده اصلاح تلفیقی شده بهدلیل لزوم اعمال انرژی بیشتر برای توسعه ترک، بیشتر از سایر تیمارها بود. یکپارچگی بیشتر و حفرههای کمتر ساختار فرآوردههای حاوی آرد چوب اصلاح شده با گلیسیدیلمتاکریلات و گلیسیدیلمتاکریلات/متیلمتاکریلات به بهبود محسوستر پایداری حرارتی در مقایسه با چندسازه حاوی جفتکننده انجامید که در نمونه حاوی پرکننده اصلاح تلفیقی شده و در نسبتهای بیشتر پرکننده محسوستر بود