هیدروژل‌ها، پلیمرهای شبکه‌ای سه‌بعدی، آبدوست و متخلخل هستند که قادر به جذب و نگه‌داری مقدار زیادی آب یا سیالات بیولوژیکی می‌باشد و به دلیل زیست سازگاری، زیست تخریبپذیری، تخلخل، سطح ویژه و عدم سمیت به عنوان حامل دارو برای آزادسازی کنترل شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پژوهش، برای ساخت هیدروژل ابتدا صمغ کتیرا به وسیله گلیسیدیل‌متاکریلات اصلاح شد. در مرحله بعد، نانو ذرات سیلکا در واکنش با 3- آمینو پروپیل (تری اتوکسی سیلان) ، آمین‌دار شده و در ادامه با استفاده از ترکیب 3و 5- دی آمینو بنزوئیک اسید درحضور تری فنیل فسفیت و پیریدین در حلال NMP واکنش آمیدی شدن اتفاق افتاد و پلیمر پرانشعاب نهایی با گروه‌های انتهایی آمین ساخته شد. در انتها از واکنش کتیرای اصلاح شده با این محصول هیدروژل CHP سنتز گردید. جهت شناسایی ترکیب‌های سنتز شده از آنالیزFT-IR ، FE-SEM، XRD و TGA استفاده شد. با توجه به نتایج، رفتار تورمی هیدروژل تهیه‌شده وابستگی معنی‌داری به pH و زمان غوطه‌وری نشان داد. در نهایت، هیدروژل سنتزی بر پایه کتیرا برای آزادسازی کنترل شده داروی کوئرستین مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از دستگاه طیف‌سنجی در طول موج 374 نانومتر، اندازه گیری میزان غلظت کوئرستین موجود در بافر فسفات توسط جاذب مورد نظر انجام شد. همچنین مقدار جذب داروی کوئرستین در شرایط عملیاتی مختلف از جمله زمان تماس و غلظت اولیه مورد مطالعه قرار گرفت. بهترین بازده بارگذاری کوئرستین توسط جاذب هیدروژلی CHP برابر 16/95 درصد با ظرفیت جذب 06/38 میلی‌گرم بر گرم در 4/7 = pH و با غلظت اولیه 40 میلی‌گرم بر لیتر، زمان تماس10 ساعت و مقدار جاذب 02/0 گرم بدست آمد. همچنین مطالعه‌ای بر روی مدل‌های سینتیک و ایزوترم مکانیسم جذب انجام شد. فرآیند جذب مربوط به داروی کوئرستین با مدل ایزوترم لانگمویر و مدل سینتیکی مرتبه دوم مطابقت داشت. نتایج نشان داد که در زمان‌های اولیه دارو به سرعت آزاد شده و هیدروژل CHP برای دارورسانی کنترل شده داروی کوئرستین مناسب می‌باشد.
