همراه با پیشرفت صنعت پلیمرهای مصنوعی، مونومرها بهطور گستردهای برای اصلاح چوب استفاده میشوند. جفتکنندهها نقش مهمی در تشکیل پیوند بین مونومرهای غیرقطبی و گروههای هیدروکسیل چوب ایفا میکنند. در بررسی اثر اصلاح با تریمتوکسیسیلیلپروپیلمتاکریلات و تریاتوکسیوینیلسیلان بهعنوان جفتکننده بر ویژگیهای فیزیکی چوبپلیمر، نمونههای آزمونی به گروههای شاهد و حاوی استایرن (با و بدون جفتکنندههای سیلانی) تقسیمبندی شدند. طیفسنجی زیر قرمز تبدیلفوریه، اصلاح با سیلان و حضور پلیمر در ساختار چوب را تأیید کرد. در سطوح حاوی سیلان آکریلاتی علاوه بر گروه کربونیل کتونی ساختار چوب، گروه کربونیل استری مزدوج نیز اضافه گردید. جذب مونومر پس از افزدون جفتکننده سیلانی در نمونههای حاوی سیلان وینیلی بیش از سیلان آکریلاتی افزایش یافت. علیرغم تعیین بیشترین جذب در اصلاح با سیلان وینیلی، بیشترین افزایش وزن در اصلاح تلفیقی حاوی هر دو ترکیب سیلانی/استایرن اندازهگیری شد. سیلان وینیلی با وزن مولکولی کمتر، علیرغم واکنشپذیرتر بودن ترکیب آکریلاتی، به نفوذ بیشتر این ترکیب به ساختار چوب منتهی شد که با پلیمریزاسیون بیشتر در کنار استایرن به نتایج بهتر در این سطح انجامید. اتصال دیواره سلولی اصلاحشده با ترکیبات سیلانی به پلیمر استایرن منجر به افزایش وزن بیشتر و کاهش تخلخل و درنهایت بهبود ثبات ابعاد شده و کارایی آبگریزی و اثر ضدواکشیدگی فرآورده حاصل بهبود یافت
