پایش کیفی آب در فرایند تولید آب سالم ارزش اقتصادی داشته و عامل مهمی در کاهش هزینه های تولیدی و تصفیه آب محسوب می شود. در این مطالعه تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی از نظر شرب (برمبنای روش شولر) و کشاورزی (برمبنای روش ویل کاکس) در دشت قروه در استان کردستان بر مبنای داده های سالانه (1388 تا 1393) بررسی شد. بدین منظور ابتدا نقشۀ پارامتر های مؤثر در هر یک از روش های طبقه بندی کیفیت آب در سال 1397 با استفاده از روش کریجینگ برمبنای داده های 59 حلقه چاه تهیه شد. سپس از همپوشانی نقشه های بدست آمده نقشۀ نهایی کیفیت آب های زیرزمینی منطقه برای شرب و کشاورزی بدست آمد. با استفاده از آزمون آماری غیر پارامتریک )اسپیرمن) و شیب تخمین گر سِن تغییرات کیفی در دورۀ بررسی شده ارزیابی شد. نتایج بدست آمده در مورد کیفیت آب های زیرزمینی از نظر شرب و کشاورزی نشان داد که مساحت مناطق دارای کلاس های مناسب تر در حال کاهش و مساحت مناطق دارای کلاس-های نامناسب در حال افزایش است. نتایج روش اسپیرمن نشان داد که کیفیت آب در ماه های پرآب و کم آب به ترتیب در 36% داده ها از روند مثبت و 64% داده ها روند منفی معنی داری را در سطح 95 درصد از خود نشان می دهند به طوری که کیفیت آب زیرزمینی در این ماه ها بهبود یافته است.
