همواره دو اصل اجرا و آموزش در انتقال فرهنگ موسیقایی ایران مهمترین دغدغه های اساتید موسیقی ایران بوده و آثاری ماندگار در حوزه های عملی و نظری به ثبت رسیده است. ردیف دوره ی عالی شهنازی جزو معدود آثار عملیست که هم جنبه ی اجرایی و هنری و خلاقه و هم جنبه ی آموزشی را پوشش داده است. در این پژوهش ابتدا به معرفی اجمالی استاد شهنازی و در ادامه بر اساس نظریات دو استاد تارنواز معاصر ، داریوش طلایی و داریوش پیرنیاکان _که هر دو از شاگردان استاد شهنازی بوده اند_ استفاده کرده و با توضیح و تفسیر مصادیقی که این استادان در نظریات خود مطرح کرده اند، به صورت نظری و عملی به بررسی ویژگی های اجرایی و آموزشی ردیف دوره عالی پرداخته شده است. طبق این پژوهش این نتایج استنباط میشود که: 1. این ردیف از لحاظ تدوین مطالب با تمام ردیف های قبل و هم دوره ی خود متفاوت هست. 2. این ردیف دایرهالمعارف جامع و کاملی از تکنیک های اجرایی ساز تار هست. 3. اکثر اساتید بعد از استاد شهنازی تحت تأثیر این ردیف یا شیوه ی اجرایی آن بوده اند. 4. با بررسی عمیق و درک صحیح این ردیف می توان به رویکردهای جدیدی در تولید آثار خلاقه در چارچوب موسیقی دستگاهی رسید.
