در دیدگاه براون و لوینسون (1987) ادب مجموعه ای است از راهبردها که گویشوران یک زبان برای برقراری یا تداوم روابط روزمره با مخاطبان خود به کار می گیرند. ساز و کار ادب پدیده ای است که در هر زبانی یافت می شود. تقاوتی که در مقوله ادب در زبان ها به چشم می خورد در میزان شدت و ضعف یا بسامد اشکال احترام آمیز در گفتمان است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق سیفیانو (1992) در پی کند و کاو "نظریه ادب" و مفاهیم و اصول مرتبط با آن در بافت فرهنگی-اجتماعی دانشگاهی در زبان فارسی بر آمده است. برای انجام پژوهش مورد نظر و به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه باز-پاسخ استفاده شد. شرکت کنندگان 100 نفر از دانشجویان فارسی زبان ایرانی مشغول به تحصیل در یک دانشگاه در بخش غربی ایران بودند. طبقه بندی داده ها با استفاده از چهارچوب ارائه شده ی فریزر (1990) نشان داد که بیشتر شرکت کنندگان این مطالعه "ادب" را رعایت کردن هنجارهای اجتماعی قلمداد می کنند. بررسی معیارهای زیر گروه هنجار نشان داد که تعبیر افراد از ادب، در مقوله هنجار، رعایت اصولی است که جامعه برایشان تعیین نموده است. گویشوران زبان فارسی به مخاطبان خود اهمیت ویژه ای داده، بنابراین ادب را بیشتر به منظور حفظ احترام و شخصیت مخاطبان خود رعایت می کنند. یافته های پژوهش را می توان در تهیه و تدوین مواد آموزشی زبان فارسی به غیر فارسی زبانان در مقوله ادب استفاده نمود. بعلاوه، این یافته ها می توانند در آموزش زبان های خارجی نیز، که مستلزم مقایسه تطبیقی فرهنگ ها و سنت ها است، مورد استفاده واقع شوند.
