تقویت‌کننده‌های عملیاتی یکی از پر کاربردترین مدارهای الکترونیکی هستند که جهت پیاده‌سازی انواع توابع ریاضی بسیار استفاده می‌شوند. این امر سبب می‌شود طراحان مدارهای مجتمع به سمت ارتقا عملکرد تقویت‌کننده ها پیش بروند و تقویت‌کننده‌های ساده را بطور وسیعی توسعه دهند تا عملگرهای پیشرفته نیز قابل پیاده‌سازی باشند. لذا در این سخنرانی مواردی از ساختارهای پیشرفته برای طراحی چنین تقویت‌کننده‌هایی ارائه می‌شوند که گویای مزایا، معایب و حتی محدودیت‌های طراحی نیز هستند. قطعاً بررسی چنین مواردی می‌تواند کمک شایانی جهت طراحی هرچه بیشتر تقویت‌کننده‌ها بحساب آید.
