پژوهش حاضر، با نگاه جامعه شناسی زیست محیطی به آزمون تجربی تأثیر نگرش، اثر بخشی ادراکی و ارزش زیست محیطی بر رفتار مصرف برق می پردازد و به دنبال پاسخ گویی به این سؤال اساسی است که تا چه اندازه نظریه رفتار برنامه ریزی می تواند رفتار مصرف انرژی برق خانگی را تبیین کند؟ براساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده، مدیریت مصرف برق از سوی فرد، ابتدا به وسیله نگرش وی نسبت به مصرف انرژی و سپس، تحت تأثیر اثر بخشی ادراکی او از رفتار نسبت به مصرف انرژی و درنهایت، ارزش های زیست محیطی است. مطالعه حاضر در بین مشترکان برق خانگی ساکن مناطق شهری تحت پوشش شرکت توزیع نیروی برق مازندران در سال 1392 و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. برای تعیین نمونه، از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است و 437 نفر به عنوان نمونه بررسی شده اند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بوده و برای سنجش اعتبار و روایی سؤالات، به ترتیب از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر گویای آن است که رفتار مصرف برق خانوار را تنها به میزان معینی می توان از طریق نظریه رفتار برنامه ریزی شده تببین کرد. بر این اساس، رفتار مصرف برق نه تنها مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده است، بلکه به نظر می رسد تحت تأثیر متغیرهای اجتماعی ـ فرهنگی دیگری نیز قرار دارد.
