در این سخنرانی جهد بر آن بود تا آسیب شناسی دانشگاه مورد مداقه نظر واقع گردد. زین رو، نخست به تدارک سنجه ای درخور در باب کمر همت بسته شد. این امر خود را در بحث پیرامون چیستی دانشگاه و نیز معرفت حاصله از آن نشان می دهد تا بتوان با این پشتوانه ی نظری به سراغ کارکردهای دانشگاه رفت. در اثنا، از تفکر کلاسیک در باب بهره گرفته شد تا به غنای بحث بیفزاید. ادامه این مسیر، با شرایظ دانشگاه های ایرانی و بالاخص دانشکده های حقوق گره خورد و آسیب های آن که سبب خارج شدن این نهاد از جرگه ی نهادهای تأثیرگذار جمعی، انتزاعی شدن مباحث مطروحه در آن و نیز گسست از جامعه به مثابه ی آغازگاه حقوق شده است، پرداخته شد.
