جو از مهم ترین محصولات زراعی در ایران و استان کردستان می باشند که نفشه تناسب اراضی می تواند مناسب ترین واحد اراضی را برای کشت آن مشخص کند. هدف از این پژوهش نقشه برداری رقومی شاخص تناسب اراضی برای جو دیم می باشد. بدین منظور در منطقه ای به وسعت 6500 هکتار در استان کردستان ابتدا نقشه اجزاء واحد اراضی به روش فیزیوگرافی ماهلر تهیه و سپس بر اساس آن 17 پروفیل شاهد در هر اجزاء واحد اراضی حفر و تشریح شدند. همچنین 105 نمونه اوگر در سه عمق (0-20، 20-50 و 50-100 سانتی متری) برداشت شد. در کلیه نمونه ها ی خاک خصوصیات بافت، اسیدیته، کربن آلی، آهک، گچ، ESP، ٍهدایت الکتریکی و سنگریزه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که منطقه دارای حدود 61/35 درصد کلاس N2، 61/37 درصد کلاس N1 و 78/26 درصد کلاس S3 می باشد. محدودیت های اصلی منطقه برای کشت جو عمدتاً اقلیم، توپوگرافی، سنگریزه و pH می باشد. نتایج اعتبارسنجی مدل بر اساس شاخص های آماری میانگین ریشه مربعات خطا، میانگین خطا و ضریب تبیین (به ترتیب 75/6، 31/4 و 68/0) بود که نشان دهنده دقت مناسب مدل می باشد.