شاخص فرسایشپذیری خاک یکی از پارامترهای تعیین کننده در برآورد میزان فرسایش آبی میباشد. بنابراین اطلاع از تغییرپذیری مکانی این پارامتر، کمک بسزایی در مدلسازی فرسایش آبی در منطقه دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات مکانی شاخص فرسایش پذیری خاک (K) با استفاده از تکنیک نقشهبرداری رقومی خاک در منطقه کانی سیف بانه، استان کردستان می باشد. در تحقیق حاضر بر اساس تکنیک هایپرکیوب، محل 217 نمونه در منطقه مورد مطالعه به وسعت 4000 هکتار انتخاب گردید و سپس نمونههای خاک از عمق30-0 سانتی متری برداشت شدند و مقادیر درصد آهک، شن، سیلت، رس، وزن مخصوص ظاهری و ماده آلی در آزمایشگاه اندازه گیری شدند. در ابتدا با استفاده از نرمافزار RETC نفوذپذیری خاک تخمین زده شد و سپس، مقدار K محاسبه گردید. سپس با استفاده از مدلهای خاک- سیمای سرزمین (Soil-landscape models; SoLIM) و شبکه عصبی مصنوعی، ارتباط بین دادههای فرسایشپذیری خاک و متغیرهای کمکی مستخرج از مدل رقومی ارتفاع و تصویر ماهواره لندست بدست آمد. نتایج نشان داد که مدل خاک- سرزمین (ضریب تبیین و ریشه مربعات خطای 72/0 و 00013/0) دارای کارایی بالاتری نسبت به شبکه عصبی مصنوعی (ضریب تبیین و ریشه -مربعات خطای 67/0 و 00015/0) در پیشبینی شاخص فرسایشپذیری خاک میباشد. نتایج نشان داد که با استفاده از دادههای نقطهای، میتوان برآورد نسبتاً دقیقی از میزان شاخص فرسایشپذیری خاک به صورت پیوسته داشت. در نهایت با استفاده از مدل SoLIM اقدام به پهنه بندی رقومی فرسایش پذیری خاک گردید. و مقادیر آن بین t.ha/Mj.mm 0095/0-0094/0 به دست آمد. لذا پیشنهاد میگردد در مطالعات آینده جهت برآورد مکانی شاخص فرسایش پذیری خاک، از سایر مدلهای نقشهبرداری رقومی استفاده شود.
