ارزیابی تناسب اراضی جهت تعیین سازگاری برای یک نوع خاص از انواع استفاده به کار برده می شود. هدف از این مطالعه بررسی تناسب کیفی اراضی و همچنین شناسایی و رده بندی خاکهای حوزه آبخیز پارودبار شهرستان رودبار در جنوب استان گیلان برای کشت جو دیم بوده است. ارزیابی کیفی تناسب اراضی در سه مرحله صورت گرفت، در مرحله اول، اطلاعات درباره خصوصیات اراضی، شامل اقلیم، پستی و بلندی، هیدرولوژی و خاک جمع آوری و پردازش گردید. در مرحله دوم، نیازهای رویشی جو دیم تعیین گردید. در مرحله سوم، اطلاعات مربوط به خصوصیات اراضی با نیازهای رویشی جو دیم مطابقت داده شد. این ارزیابی از طریق روش پارامتریک انجام گرفت. بر اساس سیستم رده بندی آمریکایی خاکهای محدوده مورد مطالعه در دو رده انتی سول و اینسپتی سول قرار گرفتند نتایج ارزیابی کیفی اراضی نشان داد که دو واحد اراضی برای کشت دیم جو، دارای تناسب متوسط(S2) بوده و در زیر کلاسهای (S2cs) و (S2cts) قرار می گیرند و یک واحد اراضی نامتناسب بوده که دارای زیرکلاس(N2rt) می باشد. بیشترین و مهمترین محدودیت برای جو دیم که باعث کاهش درجه تناسب اراضی گردیده، در نواحی مرتفع فاکتور شیب زمین بوده است و در نواحی نزدیک به رودخانه مقدار سنگریزه و بافت سبک خاک است، و محدودیتی که در کل حوزه به چشم می خورد کمبود بارندگی در مرحله ی گلدهی و مرحله رسیدگی دانه می باشد که برای رفع این مشکل در صورت امکان بایستی آبیاری تکمیلی انجام شود.
