ارزیابی تناسب ارزیابی تناسب اراضی جهت تعیین سازگاری برای یک نوع خاص از انواع استفاده به کار برده می شود. هدف از این مطالعه بررسی تناسب کیفی و تعیین پتانسیل تولید اراضی حوزه آبخیز خشکه رود شهرستان رودسر در شرق استان گیلان برای کشت برنج آبی بوده است. در ارزیابی کیفی مشخصات اقلیمی، پستی و بلندی و خاک منطقه با نیازهای اکولوژیکی گیاه برنج مقایسه و بر اساس میزان تطابق آنها، کلاس تناسب کیفی تعیین گردید. این نوع ارزیابی از طریق روش پارامتریک انجام گرفت. تولید پتانسیل گیاه برنج از روش پیشنهادی فائو محاسبه گردید، که مقدار آن در نزدیک ساحل 1/12 تن در هکتار به دست آمد نتایج ارزیابی کیفی نشان داده است که در واحدهای اراضی نزدیک به دریا تناسب خوبی برای کشت برنج دیده می شود اما در مناطق جنوبی حوزه آبخیز اراضی برای کشت برنج نامتناسب ارزیابی شده اند. مهمترین محدودیت اقلیمی منطقه برای کشت گونه های محلی برنج، میانگین دما در مرحله رشد سبزینه ای است. بر اساس روش پارامتریک مهمترین محدودیت خاک و زمین نما در نواحی جنوبی حوزه آبخیز، محدودیت عمق خاک، بافت خاک، پستی و بلندی می باشد.
