به منظور تعیین تأثیر روش های مختلف خاکورزی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم د یم، آزمایشی در شهرستان سنندج طی دو سال زراع ی 85-1384 و 86-1385 انجام گردید. آزمایش در قالب کرت های یک بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور در چهار تکرار انجام گردید. سه روش مختلف خاکورزی شامل شخم با گاو آهن برگردان دار، قلمی و سیستم بدون خاکورزی به عنوان سطوح عامل اصلی و دو رقم سرداری و آذر 2 به عنوان سطوح عامل فرعی در نظر گرفته شد . تأثیر روش های مختلف خاکورزی بر خصوصیات فیزیکی خاک نیز در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج آزمایش نشان داد که روش های مختلف خاک ورزی تأثیر معنی داری بر وزن مخصوص ظاهری، تخلخل و شاخص مخروطی خاک داشتند. وزن مخصوص ظاهری در شخم با گاو آهن قلمی و شاخص مخروطی در سیستم بدون خاکورزی در مقایسه با سایر روش ها ی خاک ورزی دارای بیش ترین مقدار بود ند. فاکتور های خاکورزی و رقم ، تأثیر معنی داری روی عملکرد دانه و اجزای عملکرد و رشد ر یشه داشت . عملکرد رقم سرداری (1624 کیلوگرم دانه در هکتار) به طور معنی داری بیشتر از رقم آذر 2 بود (01/0 p<). عملکرد د انه در کشت با گاوآهن قلمی به دلیل افزایش رطوبت خاک و بهبود خواص فیزیکی خاک در مقایسه با سایر روش های خاکورزی دارای بیش ترین مقدار بود . استفاده از گاوآهن قلمی منجر به تولید بیش ترین وزن هزاردانه و تعداد دانه در سنبله گردید. روش خاکورزی و رقم تأثیر معنی داری بر وزن زیست توده و ارتفاع داشتند.
