در این مطالعه با استفاده از بینش مدیریت برنامه توسعه سرزمین برای کاربری گردشگری، با به کار گیری دو رویکرد پتانسیل و فعالیت محور، چگونگی طرح ریزی و جانمایی فرصت های تفرجی مورد تحلیل قرار گرفت. مراحل انجام فرایند طرح ریزی در این بررسی شامل تحلیل وضعیت موجود کارکردهای منطقه، شناخت جایگاه منطقه در طبقه بندی تفرجی، پهنه بندی گردشگری و معرفی فرصت های گردشگری است. همچنین در فرایند جانمایی فرصت ها که از رویکرد سیمای اکولوژیکی سرزمین با بکارگیری معیارهای فیزیمی، اکولوژیک، کالبدی و معیارهای فضایی بهره گرفته شد، ترسیم ماتریس سازگاری فرصت ها، پهنه بندی مطلوبیت چشم انداز در جانمایی فرصت ها، تعیین ضوابط جانمایی فرصت ها، تفکیک حوزه های جانمایی و پهنه بندی کلان فعالیتها، از مراحل این فرآیند بوده است. مطابق این بررسی تفرجگاه کوهستانی آبیدر دارای تفرجی شهری-طبیعی است که مطابق این ویژگی و کارکردهای موجود در آن، 2 نوع گردشگری کلان فراغتی-تفریحی و گردشگری جنگل پهنه بندی گردید. بر این اساس 6 کلان فعالیت شامل فعالیت های تفریحی-فرهنگی، تفریحی-طبیعی، تفریحی-ورزشی، تفریحی-کوهستانی، تفریحی-خدماتی، تفریحی سرگرکی در پهنه گردشگری فراغتی-تفریحی و فعالیت های تفریحی-خدماتی در پهنه گردشگری جنگل و در مجموع 23فرصت تفرجی قابل طرح ریزی در منطقه معرفی گردید. پس از تفکیک حوزه های جانمایی، کلان فعالیت ها و فرصت های تفرجی در سه حوزه توسعه یافته، در حال توسعه و توسعه نیافته در گستره تفرجگاه آبیدر پهنه بندی گردید.
